نیایش على (ع )
اءصبحت عبدا مملوکا ظالما لنفسى ، لک الحجة على و لا حجة لى . و لا اءستطیع اءن آخذ الا ما اءعطیتنى ، و لا اءتقى الا ما وقیتنى .
آن حضرت به طور فراوان نیایش با خداى مى نمود: شب را به بامداد رساندم در حالى که بنده اى ستمکار به خویشتنم . پروردگارا! من حجتى بر تو ندارم و من نمى توانم چیزى جز آنچه که تو به من عطا کرده اى بگیرم و نمى توانم خود را نگهدارى و صیانت کنم جز آنچه تو مرا صیانت کنى .
نظرات شما عزیزان: